بسم الله الرحمن الرحيم
နမားဇ္ဝတ္ျပဳေနစဥ္ ျပဳလုပ္ရမည့္ `အရ္ကာန္´ အတြင္း(၆)ခ်က္ ႐ွိသည္။
��၁��သပ္က္ဗီးရ္အူလာဆိုျခင္း။
အျပင္*ဖရ္ဇ္*(၇)ခ်က္ႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီးေနာက္
ပထမဦးဆံုး ``အလႅာဟုအပ္က္ဗရ္´´ဟု ႏႈတ္မွ ရြတ္ဆို၍ လက္ေျမႇာက္ျခင္းကို
^သပ္က္ဗီးေရသဟ္ရီမဟ္^ ဟု ေခၚသည္။
၎ သပ္က္ဗီးရ္ကို ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ နမားဇ္ဝတ္ျပဳမႈစတင္လိုက္ၿပီျဖစ္၍
နမားဇ္အတြင္းျပဳလုပ္ရမည့္ လုပ္ရပ္မ်ားမွအပ အျခားလုပ္ရပ္အားလံုး
(ဥပမာ-စားျခင္း၊ ေသာက္ျခင္း၊ စကားေျပာျခင္း) ဟရာမ္ မျပဳပိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္
၎သပ္က္ဗီးရ္ကို
သပ္က္ဗီးေရသဟ္ရီမဟ္(ဟရာမ္အျဖစ္တားျမစ္ေသာ အလႅာဟုအပ္က္ဗရ္ ရြတ္ဆိုမႈ)ဟု ေခၚျခင္းျဖစ္သည္။
#၎သပ္က္ဗီးရ္ကို ရြတ္ဆိုျခင္းသည္ *ဖရ္ဇ္* ျဖစ္ၿပီး
နမားဇ္အတြင္း႐ွိ အျခားေသာ`သပ္က္ဗီးရ္ကို´ ရြတ္ဆိုျခင္း *စြႏၷသ္* ျဖစ္သည္။
����������������������
��၂��ကိယာမ္ရပ္ျခင္း။
နမားဇ္အတြင္း *ဖရ္ဇ္* ျဖစ္ေသာ ကိရာအသ္ဖတ္သည့္အခ်ိန္၌ (ဒူးကို လက္ျဖင့္ မမွီေစေလာက္ေအာင္)မတ္မတ္ရပ္ျခင္း ^ကိယာမ္^ ဟုေခၚသည္။
#ဝါဂ်စ္ဗ္ ႏွင့္ စြႏၷသ္ နမားဇ္မ်ားတြင္သာ ^ကိယာမ္^ ရပ္ရန္ *ဖရ္ဇ္တာဝန္ျဖစ္ၿပီး*
အျခားနမားဇ္မ်ား၌ ^ကိယာမ္^ ရပ္ရန္
*ဖရ္ဇ္တာဝန္* မဟုတ္ေခ်။#
��နဖိလ္နမားဇ္မ်ားကို ထိုင္၍ ဖတ္ႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ မတ္တပ္ရပ္၍ ဖတ္ေသာနမာဇ္၌
ရ႐ွိမည့္ အက်ိဳးစဝါးဗ္ တစ္ဝက္သာ ရ႐ွိမည္။��
����������������������
��၃��ကိရာအသ္ဖတ္ျခင္း။
က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ရြတ္ဖတ္ျခင္းကို ကိရာအသ္ ဟုေခၚသည္။
နမားဇ္အတြင္း ကိယာမ္ ၌ ကုရ္အာန္အာယသ္
အနည္းဆံုး (႐ွည္လွ်င္) တစ္အာယသ္၊
(တိုလွ်င္) သံုးအာယသ္ ဖတ္ရန္
*ဖရ္ဇ္* တာဝန္ျဖစ္သည္။
အာယသ္အတိုဟူသည္ က်မ္းေတာ္ျမတ္ကုရ္အာန္ ႐ွိ အတိုဆံုးစူရဟ္ျဖစ္ေသာ
`စူရဟ္ေကာင္ဝ္ဆရ္´ခန္႔မွ် ႐ွိေသာ အာယသ္ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္။
#ကိရာအသ္ဖတ္ရာတြင္ ႏႈတ္လွ်ာျဖင့္ရြတ္ဖတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။
စိတ္တြင္းမွ ရြတ္ဖတ္ျခင္း တရားမဝင္ေပ။
သို႔ေသာ္ အီမာမ္ေ႐ွ႕ေဆာင္ေနာက္မွ လိုက္ဖက္သူသည္ ႏႈတ္လွ်ာျဖင့္ ကိရာအသ္ မဖတ္ရ။#
����������������������
��၄��႐ုကူအ္ဦးၫြတ္ျခင္း။
ခါးကိုကိုင္း၍ ဦးၫြတ္ျခင္းကို ႐ုကူအ္ ဟုေခၚသည္။
ဒူးမ်ားကို လက္ဖဝါးႏွင့္မွီႏိုင္သည္အထိ
ကုန္းမွသာ *ဖရ္ဇ္*တာဝန္ ေက်ႁပြန္မည္ျဖစ္သည္။
#အမ်ိဳးသားမ်ားအဖို႔ စြႏၷသ္နည္းလမ္းအရ ႐ုကူအ္ ကုန္းနည္းမွာ- - -
လက္ေမာင္းမ်ားကို နံေဘးမ်ားႏွင့္ခြာလ်က္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဒူးမ်ားကိုအုပ္ကိုင္၍
ဦးေခါင္းႏွင့္ခါး တစ္တန္းတည္း႐ွိေနသည္အထိ ကုန္းျခင္းျဖစ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးမ်ားအဖို႔
လက္ေမာင္းမ်ားကို နံေဘးမ်ားႏွင့္ပူးကပ္လ်က္ အနည္းငယ္သာဦးၫြတ္ၿပီး ဒူးမ်ားအေပၚ
လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို
စု၍ တင္ရံုတင္ထားျခင္းသည္ စြႏၷသ္ ျဖစ္သည္။#
����������������������
��၅�� စဂ်္ဒဟ္နဖူးေျမခ်ျခင္း။
နဖူးကို ေျမႀကီး(သို႔မဟုတ္)အခင္းၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ျခင္းကို စဂ်္ဒဟ္ ဟု ေခၚသည္။
စဂ်္ဒဟ္ ဦးခ်ရာတြင္
ႏွာေခါင္း၊ နဖူး ႏွစ္ခုစလံုး ေျမႀကီးေပၚ ထိေနရန္ အေရးႀကီးသည္။
အေၾကာင္းမ့ဲ ႏွာေခါင္းသာထိၿပီး နဖူး
လႊတ္ထားလွ်င္ စဂ်္ဒဟ္ အထမေျမာက္ေပ။
အေၾကာင္းမ့ဲ နဖူးသားထိၿပီး ႏွာေခါင္းကို
လႊတ္ထားလွ်င္ စဂ်္ဒဟ္အထေျမာက္သြားေသာ္လည္း မကၠ႐ူးဟ္ျဖစ္သည္။
ရကအသ္တိုင္း၌ စဂ်္ဒဟ္ ႏွစ္ႀကိမ္စီခ်ျခင္း
*ဖရ္ဇ္* တာဝန္ ျဖစ္သည္။
����������������������������
��၆��ေနာက္ဆံုး ကအ္ဒဟ္ထိုင္ျခင္း
ဖရ္ဇ္၊ ဝါဂ်စ္ဗ္၊ စြႏၷသ္၊ နဖိလ္ နမားဇ္မ်ား၏အဆံုး၌
သ႐ွ္ဟြဒ္ အစအဆံုးဖတ္သည္ခန္႔မွ် ထိုင္ျခင္း *ဖရ္ဇ္တာဝန္* ျဖစ္သည္။
#၎ကို ကအ္ဒဟ္အခီရဟ္ ဟုေခၚသည္။
��������������������
မူရင္းတင္သူအား ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္
No comments:
Post a Comment